به گزارش
چهاربهاران، ماه رمضان با خیرات و برکاتش در حالی سپری شدن است؛ همان ماهی که از امتیاز نزول قرآن برخوردار است «هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ». رمضانی که انسانهای پرهیزگار از چند ماه قبل فرا رسیدن آن را انتظار میکشیدند و دریافتن آن را آرزو میکردند تا از این فرصت برای اصلاح نفس، پاکی قلب از آلودگی ها و زنگارهای مادیت استفاده کنند و آن را سپری در مقابل هجمههای نفس اماره قرار دهند و بهعنوان نردبانی برای پیشرفت روحی، معنوی و اخلاقی و توشهای در زمینهی ملاقات با مولی استفاده کنند.
چه بسا انسانهایی که آرزوی فرا رسیدن ماه مبارک رمضان را داشتند، اما اجل به آنها مهلت نداد و در آستانه رمضان از این دنیا رخت بربسته و راهی سرای ابدی آخرت شدند و فرصت این ماه را از دست دادند، این درحالیست که خداوند متعال یک بار دیگر سعادت دریافتن این ماه بزرگ را نصیب ما گردانید. پس بر ماست که این فرصت طلایی را مغتنم شمرده، از انوار و برکات آن بهنحو احسن فیض ببریم.
خداوند -عزوجل- طبیعت این ماه را بهگونهای قرار داده است که دلها در آن نرم میشود و نفس انسانی به سوی خشوع، عبادت، طاعت و نیکی گرایش پیدا میکند، زیرا محیط برای انجام اعمال صالح مهیاست و پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم به همین نکته اشاره کردند آنجا که فرمودند: هر گاه رمضان فرا میرسد درهای بهشت گشوده میشوند و دروازههای جهنم مسدود میگردند، و شیاطین به زنجیر کشیده میشوند.
علامه سید ابوالحسن ندوی رحمهالله چه زیبا میفرماید: «رمضان یک موسم جهانی و همگانی برای عبادت، ذکر، تلاوت، تقوا و زهد است، در این موسم مسلمانان شرق و غرب با هم همنوا میشوند، جاهل با عالم، غنی با فقیر و سهلانگار با سختکوش و مجاهد همدوش میشود. ماه مبارک رمضان همزمان در تمام کشورها، شهرها و روستاها بلکه در هر کلبه و قصری وجود دارد و هر کس به هر گوشهای از جهان پهناور اسلام سفر کند عظمت و شکوه این ماه را به وضوح لمس میکند، چه آن که ابر نورانی رمضان بر سراسر جامعه اسلامی سایه افکنده است.»
بهخاطر اهمیت بالای ماه مبارک رمضان بود که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم همواره یارانش را در آستانه فرارسیدن این ماه مورد خطاب قرار داده میفرمودند: هان! رمضان؛ ماه برکت فرا رسیده است، خداوند در این ماه شما را با رحمت خویش میپوشاند، گناهان را محو میسازد، دعاها را اجابت میکند، و به رقابت شما در اعمال صالحه مینگرد، و در مقابل فرشتگان به شما مینازد، پس از خودتان به او خیر و انابت بنمایانید، زیرا بدبخت واقعی کسی است که در این ماه از رحمت خداوند محروم بماند. (رواه الطبرانی)
بدون شک پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم بر نجات و آسایش مومنان حریص و نسبت به آنان رئوف و مهربان بود، پس حساسیت این استراتژی را به اصحاب و امت مسلمه خاطرنشان کرد تا از انوار آن محروم نشوند و هیچ لحظهای از لحظات سرشار از برکات آن را ضایع نسازند، زیرا ایشان نیک میدانست اگر بندگان در طول این ماه روی کارهای نیک تمرین نموده، گناهان و معاصی را ترک نمایند و به اصلاح نفس اهتمام کرده، آلودگیهای گناهان را از خود بزدایند، و در مقابل خواهشهای نفس سرکش فائق بیایند، در طول یک سال آینده بر انجام کارهای خیر موفق خواهند شد.
این همان رازی است که عارف بزرگ حضرت امام ربانی مجدد الف ثانی رحمهالله در یکی از نامههایش به آن پرداخته میفرماید: کسی که در رمضان توفیق یارش شد و موفق به انجام امور خیر گردید، در طول سال پیشرو نیز موفق میشود، اما اگر این ماه با بیحالی و پراکندگی خاطر سپری شد، تمام سال آیندهاش نیز توأم با آشفتگی و پریشانی خواهد بود. در نامهای دیگر میفرماید: رمضان را مناسبت ویژهای با قرآن است، از همین جهت نزولش در این ماه بوده است. این ماه جامع خیرات و برکات میباشد و هر خیر و برکتی که در طول سال به انسانها میرسد در واقع قطرهای از همین دریاست، آرامش خاطر در این ماه سبب اطمینان و آسودگی خاطر در طول سال میشود کما اینکه پراکندگی و آشفتگی این ماه، آشفتگی و تشتت سال آینده را در پی خواهد داشت، پس خوشا به حال کسیکه رضایت این ماه مبارک را کسب کرد و وای بر کسی که این ماه از او ناراض گشت و از تمام برکات و خیرات محروم شود.
امام جمعه اهل سنت نوبندیان - مولوی محمدقاسم قاسمی