به گزارش
چهاربهاران، در این میان برخی از اساتید و فعالان سیاسی چون دکتر احمد نقیب زاده نیز در داخل کشور از مذاکره موشکی ایران و غرب به دفاع پرداخته اند.
این فشارها در حالی اعمال می شود که هنوز به تحقق وعده های برجام نرسیده ایم و هنوز بخشی از اهداف برجام به خصوص در حوزه بانکی تحقق نیافته است. اگرچه "برجام بهترین پاسخ در برابر و در زمان بحران "بود و گشایش های بسیار مهمی را در حوزه های مختلف به خصوص در حوزه افزایش فروش و صادرات نفت ایران ایجاد کرد اما نمی توان از برخی خلف وعده های قدرت های بزرگ نیز یاد نکرد.
یکی از استدلال های مهم طرفداران مذاکرات موشکی در قالب این تمثیل است که «آیا شما وقتی به بازار می روید و فروشنده سر شما کلاه می گذارد، مجددا به بازار نمی روید؟» و اینکه در مذاکرات موشکی طرف مقابل باید «دست به نقد باشد»؛ به عبارت دیگر گفته می شود ما اعلام می کنیم در صورت برداشتن تحریم های مالی و بانکی از برد موشکی خود می کاهیم؛ این استدلال در دنیا بسیار خریدار دارد. در صورتی که تحریم ها برداشته شد ما نیز به وعده خود عمل می کنیم.
حال سوال اصلی اینجاست که آیا برای راهی شدن به بازار با همان خوشبینی قبل و همان استدلال خرید می کنیم؟ یا اینکه نیروگاه هسته ای ما بتن ریزی شد و قابلیت 20 درصدی آن به کمتر از 4 درصد رسید، اکنون که در قبال این عمل طرف مقابل تحریم ها را بر نداشته است، مجددا غنی سازی شروع شود.
تفاوت مذاکرات هسته ای و موشکی در قالب ارزش های پسینی و پیشینی بیان می شود، برنامه موشکی ما در دسته ارزش های پیشینی و استراتژیک است. ارزشهای پیشینی ضامن بقا و دوام ملت ها بوده و در اصول دیپلماتیک در معرض گفتگو و چانه زنی قرار نمی گیرد.
در همین راستا و در شرایط فعلی فشار بر دولت و دستگاه دیپلماسی در ابعاد داخلی و خارجی امری نامعقول است.
محمدعلی رحیمی‌نژاد - کارشناسی ارشد مسائل بین الملل(سیاسی)
انتهای پیام/ ف
