به گزارش
چهاربهاران، آب و هوای سواحل مکران در جنوب سیستان و بلوچستان به سبب نزدیکی به خط استوا نسبتا گرم و مرطوب و بر اثر بادهای موسمی مونسون متعادل است و همین وضعیت زمینه لازم را برای آبزی پروری فراهم کرده است.
سابقه پرورش میگو در جنوب استان سیستان و بلوچستان به دهه ۷۰ بر می گردد که به صورت پایدار توسط شیلات در منطقه بریس انجام شد، مطالعات برای اولین مجتمع صنعتی پرورش میگو انجام شد و فاز اجرایی آن از اواسط دهه ۷۰ آغاز شد و سال ۷۸ به صورت رسمی به بهره برداری رسید.
این مجتمع با چهار هزار هکتار در منتهی الیه جنوب شرق کشور در حد فاصله تقریباً ۱۱۰ کیلومتری شهر چابهار و در محدوده رودخانه باهوکلات در مرز پاکستان قرار گرفته است در این مجتمع امکان اشتغال ۲ هزار و ۵۰۰ نفر و تولید حدود ۵ هزار تن میگو در هر دوره وجود دارد که به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده است.
پرورش ميگو، صنعت ارزآور و اشتغال زا
حمیدرضا نصيري؛ معاون آبزي پروري شيلات سیستان و بلوچستان در گفت و گو با خبرنگار
چهاربهاران با اشاره به اینکه صنعت آبزی پروری میگو در شهرستان چابهار از ابتدای شروع تاکنون فراز و فرودهای بسیاری داشته است بیان کرد: صنعت آبزی پروری میگو با رویکرد اینکه در مناطق سواحل جنوب کشور و مناطق مرزی و سازگاری با زمین های شور و آب دریا می تواند باعث ایجاد اشتغال در منطقه شود و یک محصول صادراتی و ارزآور است.
وی افزود: در دهه هفتاد با توجه به شرایط سرمایه گذاری قابل توجه توسط بخش دولتی و همچنین ایجاد زیرساخت های انجام شده و به دنبال آن با فراخوان ها، بخش خصوصی سرمایه‌گذاری را آغار کرد.
چالش های صنعت میگو در چابهار
معاون آبزي پروري شيلات با بیان اینکه آبزی پروری در شهرستان چابهار در طول بیست سال اخیر با چالش های فراوانی دست و پنجه نرم کرده است تصریح کرد: اولین مسئله و مشکل آبزی پروری میگو در منطقه ما از سال۸۰ شروع شد، تا قبل از سال ۸۰ قیمت میگو فوق العاده مناسب و جذب کننده بود اما از سال ۸۰ همزمان با حوادث ۱۱ سپتامبر و بعد از اینکه تعدادی از کشورهایی که تولید کننده میگو بودند و یا در گذشته درگیر بیماری بودن از دوره بیماری خارج شدند و کشورها که تازه می خواستند وارد صنعت شوند یک جهش توسعه خیلی زیادی به کارشان دادند.
وی ادامه داد: از جمله این کشورها در جنوب شرق آسیا چین بود که باعث شد عرضه میگو در بازار زیاد شود و قیمت جهانی میگو یک افت قابل توجهی داشته باشد.
نصیری گفت: تا قبل از سال ۸۰ قیمت میگو در محل مزرعه حدوداً ۵ هزار تومان بود و قیمت تمام شده آن ۲ هزار تومان بود و سودآوری فوق‌العاده‌ای داشت اما در سال ۸۰ قیمت‌میگو به ۲۷۰۰ تومان رسید یعنی افت ۵۰ درصد داشت و باعث شد افرادی که بر اساس شرایط توجیه اقتصادی وارد صنعت شده بودند تجدید نظر کنند.
صنعت میگوی چابهار در طوفان گونو از چرخه تولید باز ماند
وی با بیان اینکه صنعت میگوی چابهار در طوفان گونو بسیار متضرر شد اذعان کرد: در خرداد سال ۸۶ شاهد طوفان گنو بودیم طوفان گونو یک پدیده کم نظیر بود که با حجم زیادی از بارندگی باعث شد که کل سایت میگو زیر آب رود و صدمات بسیاری به تجهیزات و زیرساخت های مزارع وارد کند.
معاون آبزي پروري شيلات سیستان و بلوچستان ادامه داد: بعد از طوفان گونو شاهد بروز بیماری ویروسی لکه سفید بودیم این بیماری یکی از اصلی ترین بیماری های مهلک و با صدمه خیلی زیاد به صنعت است که اولین بار در سال ۸۱ در آبادان و در سال ۸۴ در بوشهر و در سال ۸۷ در چابهار اتفاق افتاد.
پس از بروز اولین بیماری ویروسی لکه سفید در چابهار در سال ۱۳۸۷، گونه میگوی پرورشی وانامی در سال ۱۳۸۸ جایگزین گونه سفید هندی شد
وی با اشاره به اینکه تا سال ۸۷ گونه پرورش میگوی چابهار گونه میگو سفید هندی بود اظهار کرد: پس از سال ۸۷ بر اساس سیاست سازمان شیلات تغییر گونه پرورشی در مجتمع پرورش میگو شهید صنعتی_گواتر چابهار صورت پذیرفت و گونه وانامی یا سفید غربی جایگزین میگو سفید هندی شد.
وی ادامه داد: بروز و شیوع بیماری ویروسی لکه سفید در مزارع پرورش میگو گواتر را در سال های ۹۰ الی ۹۴ و حتی سالهای اخیر با شدت و ضعف هایی شاهد بودیم و همین مسئله باعث تشدید مسائل برای بهره برداران محترم میگو شد و در نهایت افت قیمت جهانی میگو در سال ۸۰ و به دنبال آن باعث انباشت بدهی ها و جریمه های بانکی برای تولیدکنندگان و بهره برداران میگو شد و اولین مسئله و چالش میگو میتوان گفت همین موضوع بود.
نصیری گفت: خسارت هایی که به زیرساخت ها و مزارع طی جریان طوفان گونو و حتی سیل ۹۸ وارد شد می بایست اعتبارات متناسب چه در قالب تسهیلات بلاعوض و یا ارزان قیمت به بهره برداران داده شود تا بهره‌بردار بتواند مزرعه اش را احیا کند.
موضوعات ذیل اصلی ترین مسائل و چالش های صنعت میگو بوده است؛
۱_افت قیمت جهانی میگو و مشکل بازار و اقتصاد میگو در سال ۱۳۸۰
۲_بروز بیماری ویروسی لکه سفید
۳_وقوع توفان و سیلاب و آسیب به مزارع و زیر ساختها
۴_بالا بودن هزینه های تولید و بعضا کیفیت نسبتا ضعیف نهاده ها
۵_نبود تسهیلات ارزان قیمت و بموقع جهت بهره برداران
مجتمع پرورش میگو شهید صنعتی _گواتر باید با حمایت و اقدامات هوشمندانه و همه جانبه به مدار تولید باز گردد
وی عنوان کرد: از جمله مباحث و موضوعاتی که برای موفقیت آبزی پروری و توسعه پایدار آن می بایست مد نظر و اقدام متناسب شود موارد ذیل می باشد؛
۱_توجه جدی به ساختار و طراحی های واگذاری های جدید مزارع میگو با تمهیدات لازم جهت کاهش مخاطره بیماری و افزایش تولید نظیر ایجاد استخر رزروار ،داشتن استخر مدیریت پساب،کوچک کردن سطح استخرها،لاینر شدن و...
۲_ایجاد ساختار های کارآمد و شفاف و پایدار در بازار فروش میگو در بازار داخلی و صادرات
۳_مولد سازی استاندارد میگو و هویت دار شدن مولدین با رعایت مباحث ژنتیکی و بهداشتی(مولد سازی S.P.F,S.P.T,...) و به دنبال آن تولید بچه میگو با کیفیت
۳_تسهیلات ارزان قیمت برای تولید
۴_داشتن برنامه های قوی و تمهیدات لازم برای چالش های اقتصادی،فنی و بهداشتی
معاون آبزی پروری شیلات استان با اشاره به مزارع درحال ساخت گفت: از جمله مزارعی که در حال ایجاد است و این موضوع به آنها تاکید شده و آنها را رعایت می‌کنند مجتمع کشت و صنعت مکران در منطقه گوردیم واقع شده و در حال ساخت است.
وی خاطر نشان کرد: صنعت آبزی پروری بویژه پرورش میگو یک صنعت بسیار مهم بوده و می تواند برای مناطق میگو پرور کارآمد برای توسعه اقتصادی،اجتماعی و حتی امنیتی باشد و البته دارای مسائل متنوعی بوده که با اتخاذ تمهیدات لازم و اقدامات کارشناسانه و هوشمندانه برای هر یک از موضوعات می تواند شرایط را تسهیل و جذاب و منطقی نمود. یکی از موضوعاتی که ما پیشنهاد می دهیم این است که فعالیت و سرمایه گذاری را برای سرمایه گذار جذاب کنیم، به طور مثال ساز و کار وفرآیند صدور مجوزها آسان شود و زیر ساختها نظیر جاده دسترسی ،خط انتقال برق و...ایجاد شود تا سرمایه گذار به راحتی بتواند سرمایه گذاری و فعالیت آبزی پروری را بتواند پیگیری و اقدام نماید و همچنین از فرصت منطقه آزاد برای تسهیل و ارزان تر شدن هزینه های تولید استفاده کنیم.
انتهای پیام/
